canlı hayvan fiyatları ve türk tarihcesi bilgisi
en güzel yaızları yazan canlı hayvan fiyatları dediki 2 en ûm tâu pma M di br bMİa drn^le razde 27.3 e karnkk 393İ23 n^ t ^Mdr 4 ^ kacM lar £nkk kxzxKknnzra mmiftı 'DXE- I994*jm ua Mr <Mrt Mkk. SHTden igıta ederek CHP Uol^,^ t («k kaH kn tnre «onra. SHP-CHP hırirfM •Mint^ I kez Genel İmİtm otarat (kmmaifdt.T4t ne dnranı hnaz daba taıtlrrdı Re6dı’m (Han, ytak 7 ..^
: Tdade 203 ic, ynzde 22.1 or alan ANAPn^
ancak rûzde 1.4 ov abMen CHPm^ Manna rtrlmar de anlamlı bn khiuc vtkmnrordn. vtade II4 e kanddk 4~l.kI2 af alan DSP nn oylif— 9IP^^
OfM. bövle bir eUeme, amca DYP-AMp ı
1994 nydrn aonndan, 12 Edûl fSaetımuun, "otu n^' • « 12 Bdni loarası sefMetm ana defı<İ£nlemda tr « lacugmın ı& ı^aıetıni vmm$tı 12 Enttfln kn bdhne Hen sonunda, İslam dinnu, ptdaknu
|i£yhil sonrası orta sag ve orta sol'un kendi idlerinde ıkıper partırc bolun Türkiye'deki siyasetin normal akışını engelleyici bir Oge ıdı jlf'nın orta sol'da üçüncü bir parti olarak ortaya çıkışı lae, durumu daha ^f^dJaftırmış ve aynca orta sol'u iyice zayıflatmıştı.
Oıılhkle 1994 Yerel Yönetim Seçimlerinde. CHP'nın herhangi bir guç gosıere-karşın, SHP’nın Ankara Belediye Başkanlığını kazanmasını önlemesi, #•*1' bu ıkı partinin tabanı ve parti örgütlen arasındaki birleşme eğiliminin .^laçlenmesıne yol açmıştı.
lıbUKİan gelen ve örgütlerce de desteklenen birleşme çabalan, Karayalçın ve ırannda 1994 yılının sonlarında gerçekleşen görüşmeler sonunda, I99Ş (^hrıonuca varılmak üzere bir takvime bağlandı.
kitıyılçın'ın parti içindeki liderliğini güçlendırememesı, SHP’nm, CHP've ^'Sıibizden ayrılmış arkadaşlarca yönetilen bir partisiniz. Gelin bize katılın" ıfiuyunmasını olanaksızlaştırdı ve yüzde 13’luk SHP ile yüzde 4'luk CHP “eşit •aUı' birleşme müzakerelerine başladı.
Gbruşmeler çok sancılı geçti. 1995 yılı başında planlanan birleşme kurultayı «muidi yapılamadı. Sonunda taraflar Hikmet Çetin’ın (1937) geçici Genel tdanl^ında (ve tabii koalisyon sürdugu için, hükümette de geçici Başbakan '«hnabjında) 9 Eylül 1995 tarihinde son birleşme adımını atmak üzere anlaş ■.
hindi, birleşmenin SHP’nin mı, CHP’nin mi çatısı altında olması gerektiği Muşundaki tartışma, SHP’nin eski ve Onursal Genel Başkanı Erdal İnönü’nün, jnCHPolarak işaret eden bildirisinden sonra (İnönü,1995:298-307), CHP le-«kınn bağlandı.
Hikmet Çetin yönetiminde yaşanan altı aylık geçiş döneminden sonra, 9 Eylül •tt'tebaşlayan kurultayda, Baykal 681 delegenin oyu ile, 309 oyda kalan Kara-doi'ınbrşısında. Genel Başkanlığı kazandı, lokal. Genel Başkan seçilir seçilmez, DYP lideri ÇiUer’in karşısına, demokra-İRtkonomık yeni taleplerle oturdu.
hıbl’uı taleplerini kabul etmeyen Çiller, hükümetin istifasını Çankaya’ya ■hıePırlımento’da en büyük gruba sahip partinin Genel Başkanı olarak hu-•Roluştuntıa görevi yeniden kendisine
der bu aşamada geniş tabanlı hükümet, ANAP ve CHP ile yeni koalisyon gı taaaekim fazla zorlamayarak, DYP’nin azınlık hükümetim kurdu. ûaMd tarafından onaylanan Çiller’in DYP azınlık hükümeti, işçilere ücret •'•«ejı kabul edilmeyen DSP'nın de son anda desteğim çekmesiyle TBMM'den l^ou alamadı.
1 ««vımicniKfe özcflıkJe DVP ve SHP, mevcnt kampuıyalarmın ana teması yapmış ıdıyteler de, sa^vamaıftHan için, önerilen degifiklıkJer bir turlu
AN.AP wc Re£ah, DYP ile SHP’nın önerdikleri degıjıldikleru^^ DYP ıpMİrki muhafuaLklriann da katılımıyla, önenlere luru B oİBilımılnııntıi-Herkanp bv .\oawa devrikliğine gı<^<^>^ takdirde, DYP vcANa/^ ■Jlıfıı I iHı II de ırbtHiV yapan Refahlılaı, Anayasa’aa, dayaatbnlamayacaVnı* belirten 24. maddesinin de de|Mi^
1 Hl*et Cctin’iıı Başbakan Yardımcısı olmasıyla, bukoiMi. aranmaya başlandı ve ANAP de DYP arasında bazı madddea^ r anlaşma *'*gf*~**
Bdaiua. 12 Evkai Anayasan’m bazı maddeleri, ‘‘demokratikleşme âepmmAt
IS e nnbrSmen. sendikalara ve üniversite mensupüraın g*i hükümler, 1982 Anayasası’nın antı-dena daaİBibn vnniBşama meydana getirdi.
Fakat, .^aaaaaa’nm demokratikleşmen için yapılacak daha çok de^dt! kA difca çak yni mr pbı görünmekteydi.
Ûlme^n. namtme «c yatamı etkınhkJennın birbirlerinden net tnrbtmı dmctımden kurtarılması ve tam bafunsul^na tk kafnldma nedenlerinin daraltılması, 1980-1963 aaa timine tabı tutulman, idarenin hiçbir cMt bnkdmaması gibi hususlar, demokratik bu .yaa* : finıkınektevdi (Özden, 1995.11).
(Kovesede. mevxııt servetim nereden bulduğu, Amerika Birleşik Devletle-^ tgvn menkullen nasıl edindiği, barı Arelleştirme ihalelerinde Başbakan ^mııJahale edip etmediği, eşinin devlet ihalelerinde komisyon alıp almadığı ^kMiılar. \N.\P tarafından da, öteki partiler tarafından da sürekli olarak kamın nattemesı olarak kullanıldı.
dltr İHI iddialara karşı, hesap verme ve aklanma yolunu seçmek yerine, ıkti-uMm saptığı pbı, siyasal gücünü kullanarak, bir yandan soruşturma yollan-ıtşMtLMevandan, tartışmayı “siyasal İslam" tehdidine kaydırarak, sağdaki rafine karşı tek laik seçeneğin kendisi ve kendi partisi olduğunu vurgulayarak Kşann siardürdu.
k«ilbâttın bu kargaşa içinde “milliyetçi sol" diye açıkladığı bir çizgiyi savu-*k AVÇP'a »ıkın bir “sol” propaganda sürdürdü.
tMi, kendisine Genel Başkanlığı kazandıran arkadaşlarını bir an önce parla-sMMUşnnak olan Baykal ise, kamuoyunun önüne “Yeni Sol" sloganı altında, ■«■feni ft neresinin sol olduğu halka çok iyi anlatılamayan bir program ile *
Mkc. gerek sağdaki gerekse soldaki partiler, seçmene proje ve program ba-»ut etmek yenne, birbirlerinin olumsuzluklarına dayalı propaganda 1995 seçim kampanyası, “negatif siyaset* uzenne inşa edildi. iMmzennde Refah hariç, bütün partilenn anlaşmış bulunduğu “Mılletve-itm dokunulmazlıklarının daraltılması" konusu kampanyanın olumlu bir
jtlardaktınn siyasal alan dışındaki dokunulmazlıklarının kaldırılması he-«kiM banın partiler tarafından öneriliyordu.
iaBUftuda buyuk kabul gören bu önen. Refah Partisi’nin benimsememesi am*. KÇBi sonrumda uzun bir süre için, Mesut Yılmaz Başbakanlığında ku-iı ımtf. DSP, DTP ortaklı|ına kadar rafa kaldırıldı. andı 24 Andık, seçim zamanı olarak ülkenin çok alışık olduğu bir mevsim
harika stptanmasında, DYP'nın ve CHP'nm yani iktidarı oluşturan ıkt par-laşnkıçıukıntılarmın, ülke siyasetine yansıması büyük rol oynamıştı
1W1 seçımlertnden sonra, Demirci ve İnönü tarafından merkez sa^ Mİ arasında başlatılan “tarihsel uzlaşma" her iki liderin de partilerinin ^ihıaıhnaaıyU artık işlevini tamamlamış
Refah Partisi, hem iktidarı, hem de “sistemi” temelinden elest!*--'--
Söyleminin temelini “siyasal İslam” yani “şeriat devleti” n!... „
Anayasa’ya göre devletin temel ılkelennı dm esaslarına dayama-^ nu savunmak yasak olduğundan, bu programını, gelir ada!'*** f”-— bazı sosyal demokrat sloganlarla ifade etmekle birlikte, onerılennı adını verdiği ve çok net olarak tanımlamadığı bir eksene oturtmuf'j
Bir yandan serbest piyasa ekonomisini yanı kapitalizmi savuıurrr' bu ekonomınm en temel öğelerinden bin olan faize karşı çıkıyordv.
Refah Partisi, faiz yerine, “kâr payı” adını verdiği bir sistem önen*^-bellı sınırlar ıçmde işletilebilme bile, bunun, serbest piyasa ek'^^'^r—-yennı alması, yanı paranın bedelini belirlemesi ekonomik ve m£.!î ohr» sızdı.
Nitekim, bizzat Parti nin kendisi, banka hesaplarında tahakkuk id:; sil etmekte ve kullanmakta bir sakınca görmüyordu ( Poyraz, 1996 l'i
Programındaki butun belirsizliklere karşın, Refah’ın tum sistemi t ^
n, sürekli olarak birbirini olumsuzlayan iktidar ve muhalefet p?«'-...
tutumlarıyla pekişti, seçmenin gözünde bir anlam kazandı.
Refah Partisi artık bu “yozlaşmış sistemin” bir alternatifi olarak
Parti, sadece kendini sisteme bir seçenek olarak sunmakla kalmıyor kapıya, yuz yüze bir propaganda yöntemi ile, çağdaş demokrasilerdi kampanyasının da gerekleri açısından büyük bir başarı sağlıyordu
Butun bu uğraşlar sırasında. Refah Partısi’nın en buyuk desteği, heır,« dan hem de “diplomalı partililerden” geliyordu (Serter, 1997:47-58) Got ı, kan Erbakan’ın daha sonra, bir Parti Genel Kongresinde ifade ettiği ph ‘«r Hatip Okulları Mezunları”, Partinin “doğal müttefikleri” ve “oy Ubuu görülüyordu.
Bu arada, Sovyetler Birliği’nin çökmesinden sonra, dünyada, 1990’lınlaa beral kapitalist düzene radikal bir seçenek olarak yükselen “siyasal IiUm' ha kuşuz, uluslararası konjonktür bakımından da Refah Partisi’nın işineyar«M
Bütün bu öğelerin birleşmesi sonunda. Parti, özellikle, büyük kentlere s kondu bölgelerinde yaşayan ve gerçekten de sistemle bütünleşmekte zortü 3; yoksul kesimler için bir umut oldu.
Kent hukuku dışında yani “kanunsuz” olarak oluşturulan yerleşim be|gı» de halkın, özellikle siyasal tslamı toplumsallaştıran cemaatler yoluyla çözmeye çadışmalan (Erder, S., 1997:187), Refah Partisi’nın oy tabanını artn. kiler arasındaki önemli öğelerden biriydi.
REFAİTSIZ KOALİSYON ARAYIŞLARI
Refah lideri Erbakam, partisinin birinci sıraya oturması sonunda, sec.'-.. -sonra, CumhurtMşkanı Demirci tarafından, hükümeti oluşturmakla gevru.-riidi.
Tam bu anuda. ANAP lideri Yılmaz ile DYP lideri Çiller arasında ha kulalar başladı. İki lider de kamuoyu önündeki beyanlanvkka i la hmlıayon kurmak istediklerini açıkladılar
RcWı PırMı CcBti BafİEMi EıMua Mccİk’m «ofiM ^ kv «ftak hAtnmct» ladt mı
k«T*k p^nımn’ jmH bi|k—n gdcuştL iğgm braa (bırn alacak olan ııcnd bafkaam, OTT-AKAP I
4ı rtkimomı pbı bir aranlaı *ta kmam oUa|MB4«B. 4ö p«tı ‘ıbaa parti' olduğu konmuııda bw tırtnıı ba|la4ı Çuaka m ^„ı A\aP. DYPöri binde 4 puan daha tada oa akaat, ama buna ^riPdL Mecks'c. ANAF'ıan iK mıktrdah daha tnia tokiDaftu •^bı anda. Mİ ycipaacdckı DSP'nın Igdu'dan mılknckıh leplen Adil Ayı-^ jüt adadı ba pofatıkaaa, sa| knundda ANAP'a ge^ı
kaaMi fdmmıın vmbnmndda parti sırataınaunm, alınan oydan \ok de bıtecegındaı) Meclis le sahip olunan sandalve ta hem manb|ta. hem de geteneUere daha uvgun oldu|undan. Deaaird §6revı, DYP'run Genel Baykanı oldufu ı^m. Tansu Çil-
kampanyası dönemindeki propafandasına yanı. Refah iktidarını âtdryebıieceflı sDvİemıne uvgun olarak. Erbakan ile hı^ goruy-do|yuya, orta safdakı rakibi ANAP’a ilk sıra kendisinde olmak mala 'dtauşttınhı baybakanlık* formülü ile ortaklık önerdi, b aa^ DYP. bir m nıvet gösterisi olarak ANAP'lı Mustah Kalemli’nm a? Maki Bnkanh|ı'nı seçilmesine destek verdi.
İBia agaı kampanyasını ÇiUer'ın volsuzluklan uzenne dayamıy olan «4 DTP İl ottaki^ *evet* demekte zorlanıyordu.
MıkaıkMİi^ seçiminin hemen ardından, ANAP, DYP ük sıranın Cilkr'de aaa Midi^adeıı. kendısiDe vapılan *donuyumlu baybakanlık" önerisine da-reddetti
sonunda. ÇiDer de hükümeti kuramadığı gerekçesrde, goıevı la-
ddia HiTcrmm: birbirinin kt-yt'si'nu kazan ortakur
I b« kez. yem hükümeti kurmakla Mesut Yıhnaı’ı görevlendir.c
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder